آداب معاشرت یا راه و رسم دوست یابی شهروندان سرزمینم
سلام- علیک سلام. خوب هستید، شکر و الحمدالله. بعد از اندکی احوال پرسی.
منزل کجاست؟
کجا مصروف هستید؟
معاش شما چند است؟
وطن کجاست؟
از کدام مردم هستید؟
فارس زبان هستید یا پشتو زبان؟
از کدام قوم هستید؟
از برادران اهل سنت هستید یا اهل تشیع؟
اگر مخاطب خانه به دوش باشد یا بیکار و بی برنامه یا بینوا و نادار یا از ولایت یا مذهب دیگر، حرفی برای گفتن ندارد و شاید خود رابه خاطر بیکاری و دور بودن از خانه یا خانه به دوشی اش شرمسار و کوچک احساس کند شاید نیز به خاطر تضاد قومی، مذهبی و زبانی اش خود را به فرد مقابل که می خواهد رابطه دوستی، صمیمیت و برادری را برقرار سازد احساس بیگانگی کند. ما از همان ابتدا باطن متعصب خود را حاشا می کنیم چراکه سخنان زیبا و پرمحتوا بسیار است ولی ما از استفاده آنان اجتناب می ورزیم. عمّار یوسف زاده